facebook

„Podwójne światy” – wywiad Małgorzaty Nocuń z Lawonem Barszczeuskim

Prezentujemy Państwu wywiad z Lawonem Barszczeuskim – tegorocznym stypendystą Miasta Kraków w ramach programu Międzynarodowej Sieci Miast Uchodźstwa ICORN. Celem istnienia Sieci jest ochrona i promocja wolności słowa oraz tworzenie międzynarodowej platformy solidarności i współpracy. W ciągu 9 lat działalności ICORN znalazł miejsce tymczasowego schronienia dla kilkuset pisarzy, intelektualistów, blogerów.

 

Od 2011 roku Kraków gościł w ramach programów rezydencjalnych troje pisarzy: Marię Amelie – właściwe nazwisko Madina Salamowa (Osetia Północna / dziś w Norwegii), Kareema Amera (Egipt / dziś w Norwegii), Mostafę Zamaniniję (Iran). W 2014 r. pobyt rezydencjalny w ramach sieci ICORN przyznano białoruskiemu pisarzowi, poecie, tłumaczowi i działaczowi praw człowieka Lawonowi Barszczeuskiemu. Autorką wywiadu jest Małgorzata Nocuń.

 

 

Lawon Barszczeuski (1958) – białoruski pisarz, filolog, tłumacz, poeta i polityk. Tłumaczy z łaciny, starożytnej greki, języka niemieckiego, angielskiego, francuskiego, polskiego (m.in. utwory Johanna W. Goethego, Bertolda Brechta, Franza Kafki, Stanisława Wyspiańskiego, Brunona Schulza, Czesława Miłosza, Sławomira Mrożka). W latach 2003-2005 pełnił funkcję przewodniczącego białoruskiego PEN Clubu. Jest autorem czterech publikacji książkowych, współautorem – ponad dwudziestu, napisał przedmowę do kilku wydań, przetłumaczył na język białoruski utwory literackie oraz rozprawy historyczne ponad czterdziestu autorów. Za swoją działalność polityczno-literacką był kilkakrotnie aresztowany i więziony. W 2014 roku otrzymał stypendium Miasta Kraków w ramach programu Międzynarodowej Sieci Miast Uchodźstwa ICORN.

 

Małgorzata Nocuń jest redaktorką dwumiesięcznika „Nowa Europa Wschodnia”, reporterką „Tygodnika Powszechnego”. Specjalizuje się w tematyce Europy Wschodniej. Współautorka (wraz z Andrzejem Brzezieckim) następujących książek: „Białoruś. Kartofle i dżinsy” (Kraków, 2006); „Ograbiony naród. Rozmowy z intelektualistami białoruskimi” (Wrocław 2007); „Łukaszenka. Niedoszły car Rosji” (Kraków, 2014).

Zobacz także