1 września 2017 roku w Budapeszcie, Bratysławie, Krakowie i Pradze rozpoczęły się pobyty stypendialne w ramach nowej, jesiennej edycji międzynarodowego projektu „Wyszehradzkie Rezydencje Literackie”. Serdecznie witamy czworo stypendystów.
Márton Simon (1984 r., Węgry) – poeta, tłumacz i performer w slamach poetyckich. Studiował estetykę, literaturę i japonistykę na Uniwersytecie Pázmány Péter oraz na Uniwersytecie Károli Gáspár. Publikuje poezję od 2004 r. Wydał dwa tomiki poezji: „Songs from the Mezzanine” (2010), „Polaroids” (2013). Wydał również eksperymentalny album słowa mówionego: „Before You Say Something” (2017) – nagrany z perkusistą jazzowym Levente’m Borosem. Przełożył z języka angielskiego powieści Jennifer Egan oraz Etgara Kereta, a także z języka japońskiego wiersze Ryuichi’ego Tamura’y, Shuntaro Tanikawa’y i innych. Regularnie bierze udział w wieczorach poetyckich oraz slamach poetyckich. Obecnie pracuje nad swoim trzecim tomikiem poezji. Mieszka i pracuje w Budapeszcie (Węgry).
Agda Bavi Pain (1976 r., Słowacja) – autor i tzw. „kontrowersyjny” artysta pochodząca z Koszyc. Publikował tomiki poezji i powieści, pisze również dla teatru, telewizji, filmu i branży reklamowej. Jego pierwszy tomik poezji „Kosť & Koža” (2002 r.) otrzymał etykietkę satanistycznego, natomiast jego pierwsza krwawa powieść „Koniec sveta” (2006 r.) zdobyła międzynarodową Wielką Nagrodę Literacką przyznawaną przez Wschodnioeuropejski Bank Austria Literaris. Pierwszy słowacki film gangsterski „Babie leto” (2013) oparty na książce miał swoją premierę kinową w 2013 r. Tej jesieni ukaże się nowy tomik agresywnej poezji „Pästiarsky list” (2017 r.).
Igor Malijevský (1970 r., Czechy) – pisarz i fotograf. Studiował fizykę teoretyczną oraz filozofię na Uniwersytecie Karola, lecz od połowy lat 90. XX w. poświęcił się głównie fotografii i pisaniu. Opublikował trzy tomiki poezji oraz dwa zbiory nowel, w tym „Mesic nad rekou Tajo” (2014 r.); założył i prowadzi „EKG” – znany miesięcznik-kabaret literacki w Pradze. Jego teksty i wiersze opierają się na poetyckim zrozumieniu codziennej rzeczywistości. Jest to styl, który sam opisuje jako „fotografowanie słowami”. Jego teksty zostały przetłumaczone na język rosyjski, angielski, polski, niemiecki i inne, a jego fotografie były wystawiane w USA, Chinach, Korei Południowej, na Filipinach oraz w Europie. Jego ostatnie prace obejmują książkę Znamení Lvova/Signs of Lvov/знаки львова (2016 r.), w której fotografie uzupełniane są tekstami poetyckimi w języku czeskim, ukraińskim i angielskim.
Maria Hawranek (1987 r., Polska) – niezależna dziennikarka i reporterka. Ukończyła Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie z filologią hiszpańską jako kierunkiem głównym, a następnie europeistykę na Universidad de Sevilla. Od 2013 r. publikuje w najbardziej poczytnych i wpływowych polskich dziennikach, takich jak Gazeta Wyborcza i jej dodatki: Duży Format, Wysokie Obcasy, Magazyn Świąteczny, a także Tygodnik Powszechny i Newsweek. Jest współautorką książki opartej na faktach „Tańczymy już tylko w Zaduszki” (Wydawnictwo Znak, 2016 r.) zawierającej 15 reportaży z Ameryki Łacińskiej. Książka ta zdobyła Nagrodę Magellana 2016 za najlepszą książkę niebeletrystyczną. Została również współnominowana do Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej 2015 dla młodych dziennikarzy.